Nieuwe tandjes voor Jos

Gisteren heeft mijn mannetje de rest van zijn ondergebit laten trekken en heeft hij nu een prachtig ondergebit er voor terug gekregen. De laatste twee weken hadden we dus geen leven, want hij is zo bang voor de tandarts, dat hij sinds hij de datum wist, niet meer kon slapen, zich kapot rookte en niet meer wist waar hij het moest zoeken van ellende. Dus hebben we maar een lading Valeriaan in huis gehaald en ben ik met hem bezig geweest, met oneness etc. om hem maar een beetje rustig te krijgen. Dat hielp gedeeltelijk, maar soms was hij echt niet te genieten. Maar wat ik wel heel sterk van hem vond, dat hij nooit aan de drank is gegaan hierdoor, wat hij 12 jaar geleden wel gedaan zou hebben. Ik ben dan ook supertrots op mijn mannetje, dat hij dit zo goed gedaan heeft. Gisteren de gevreesde dag dus, was nog het ergste het wachten tot 14:00u en toen ik uit mijn werk kwam, was hij met een opgezet bekkie, nog vol verdoving aan het postsorteren. Krantenwijkje had hij gelukkig wel even aan een ander overgelaten. Na het sorteren met zeer sterke pijnstillers in zijn bedje gestopt en na een behoorlijk goede nacht was hij vanmorgen weer redelijk de oude, maar nu met een mooi gebit, lol. Over een half jaar moet hij nog een keer voor vervanging naar de tandarts, maar verder geen controles en behandelingen meer, wat hij altijd zo vreselijk vond.  Daarom vond ik dit wel een leuk verhaal om te bloggen, tot het volgende verhaal over de pijnbestrijding, want dat is een verhaal op zich.